Berichten

Trouwfotograaf voor Martijn & Mieke | Longny au Perche – Parijs (Frankrijk)

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Yes jippie waren mijn eerste kreten toen Martijn en Mieke mij lieten weten dat ik hun Trouwfotograaf mocht zijn in “La douce France”. Helemaal te gek mijn eerste echte bruiloft buiten Nederland en België. Een bruiloft in de buurt van Parijs! Ja, wie wil dat nou niet?

De kennismaking
In de vroege ochtend van 6 april reed ik samen met mijn dochter Demi naar Tilburg. Demi wilde haar vader graag gezelschap houden en hadden we tevens een heerlijke vader dochter momentje. We hadden om 10 uur een afspraak met Martijn en Mieke. Het is elke keer weer spannend hoe zo’n gesprek verloopt en hoe ik mezelf ga presenteren. Het was een gezellig gesprek en een ontmoeting met 2 hele leuke mensen. Ook Demi vond het helemaal geweldig. In de auto zei ze nog “Papa, het komt helemaal goed. Deze mensen kiezen jou als fotograaf”. Mijn lieve kleine wijsneus van 11 jaar kreeg nog gelijk ook.

Loveshoot 
Weer vroeg op pad dit maal samen met Michael en Demi. Demi vond het de eerste keer heel gezellig met Martijn en Mieke en wilde weer graag mee. Het was een regenachtige zondag deze 29e juni deze middag zijn we met M & M de loveshoot gaan doen op Landgoed Bosch & Duin in Udenhout. Het was een drukte van jewelste bij dit Landgoed. Vele hondenliefhebbers hadden zich hier verzameld voor een grote wandeling in het nabij gelegen natuurgebied. Ook was er een hondenshow. Helaas voor ons en de hondenliefhebbers was het deze dag geen best weer. Met regelmaat viel er regen. Dit mocht de pret niet drukken. Michael was vandaag de fotograaf van dienst, die op mijn aanwijzingen de foto’s ging maken van Martijn en Mieke. Een dik uur hebben we met ons allen gewerkt aan een leuk resultaat.

Op naar Frankrijk
6 september in de vroege ochtend klokslag half 5 vertrokken Michael en ik voor een weekendje La douce France een autorit van zo’n 6 uur. Op weg naar Longny au Persche gelegen in Normandië op zo’n anderhalf uur rijden van Parijs. De rit verliep soepel en zonder noemenswaardige problemen. Het was tegen 12 uur dat wij arriveerden op de plaats van bestemming een beetje later dan wij gehoopt hadden. We werden door de ceremoniemeester opgevangen en begeleidt naar onze slaapplek. Het was even tijd om uit te rusten van deze lange autorit om vervolgens ons daarna op te frissen en te gaan vlammen.

Een korte stukje geschiedenis van Chateau Miserai.
Het kasteel dateert uit de veertiende eeuw op dit landgoed zaten destijds ook verschillende boerderijen verbonden met Miserai, bossen, vijvers en land, een molen in het water en een aantal boerderijen in de omgeving. Het kasteel maakte deel uit van een parochie in het bisdom van Chartres. Het kasteel wordt in de loop jaren meerdere verbouwd. Sinds 1863 heeft het kasteel zijn huidige karakter gekregen. Vele interessante families hebben in deze jaren hier gewoond deze geschiedenis is via Wikipedia te bekijken.  Vandaag de dag is de 3e generatie van de familie Levesque de huidige eigenaar van Chateau Miserai. Deze aardige man verhuurd zijn kasteel nu regelmatig aan bruidsparen.

Locatieshoot
Rond de klok van een uur begon het echte werk voor Michael en mij, we gingen dan ook beginnen met het aankleden van de bruid en bruidegom. En wat zagen beide er prachtig uit, mooi gekleed en heerlijke ontspannen, klaar voor de grote dag. Naar het aankleden werd het tijd voor de First look en enkele groepsfoto’s. Aansluitend begonnen we met de shoot op diverse locaties. We zijn geweest naar een vervallen kasteel, midden op straat in een Frans dorpje, op de boerderij en vervolgens nog foto’s gemaakt op en rondom Chateau Miserai.

Ceremonie
De gasten zaten inmiddels op de stoelen en waren in afwachting op de komst van Martijn en Mieke. De ceremonie vond plaats bovenop de berg achter het kasteel met een prachtig landschap als decor. Martijn kwam als eerste aan, daarna was het even wachten op Mieke. Mieke werd voor deze gelegenheid speciaal door haar vader gebracht in een soort golfkarretje en hij bracht haar ook weg om af te geven aan Martijn. De ceremonie was prachtig, mede door de vele leuke anekdotes die over beiden verteld werden, heel warm en persoonlijk. Beide vaders en moeders vertelden hun verhaal over het koppel gevolgd door beide broers en mede-studenten. Het was een ceremonie met een lach en een traan waar beide elkaar ook nog eens op een bijzondere manier de huwelijksbeloften voorlazen.

Partytime
Een oude deux chevauxkwam aanrijden hierin zat een fles champagne in verstopt. De fles werd op feestelijke wijze gebracht en middels het ontkurken werd het feest geopend. De aanwezigen brachten een toast op het bruidspaar en aansluitend werd de bruidstaart aangesneden. Nadien hebben wij de gasten van de receptie, diverse groepsfoto’s voor het kasteel, het diner en de sfeer van de namiddag -en avond vastgelegd. Een mooie journalistiek overzicht van hun bruiloft door de dag heen. Helaas hebben wij de openingsdans niet meer kunnen vastleggen, de vermoeidheid sloeg genadeloos toe, hierdoor waren wij genoodzaakt om ons bedje op te zoeken.

Een mooie ervaring rijker
Bij een bruiloft komt het een en ander bij kijken. Geweldig dat wij deze mooie en unieke kans kregen geboden door Martijn en Mieke. We hebben van deze bruiloft veel kunnen leren en met een ervaring rijker reden we dan ook weer terug naar Nederland. Hoewel de ervaring ging verder mede door omstandigheden wilde ik weer tijdig naar huis, ondanks dat Martijn en Mieke ons onderdak hadden geboden. Na een korte slaappauze zaten Michael en ik alweer vroeg in de auto. We hadden afgesproken om onderweg te stoppen als we ons moe zouden voelen, de eerste pauze kwam naar een uur. Vlak voor enen na middernacht stopten we om onze traditionele McFlury te eten bij McDonalds, deze gewoonte doen wij na elke bruiloft. Tijdens deze break nemen we nog samen even de dag door. Hoewel een echte McFlury is het nooit geworden, maar dat lag meer aan mijn Franse taal. Het vervolg van onze autorit verliep minder soepel. Eenmaal voorbij Parijs reden we de dichte mist in, nadat we 2x een stop hadden genomen om te slapen kwamen wij even naar 930 uur thuis aan. Tsja nog een ervaring rijker! Gelet op de privéomstandigheden die mij min of meer dwong om deze keuze te maken, was het eigenlijk niet helemaal verantwoord om te doen. Gelukkig was alles goed verlopen. Voortaan blijven we ook lekker slapen. Een mooi leermoment!

Martijn en Mieke, Ik wil jullie bedanken voor de mooie bijdrage aan mijn reportage en ik kijk hier met veel plezier naar terug. Wij hebben genoten van jullie mooie trouwdag. Uiteraard hoop ik dat jullie tevreden zijn met mij als jullie trouwfotograaf.

Wij wensen jullie heel veel geluk en voorspoed. Groetjes Michael en Richard.

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Trouwreportage Martijn & Mieke_07-09-2014-123_1024x683

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

Martijn & Mieke -2014-

 

Trouwreportage van Steven & Tamara in de kast | Beringen (België)

Nog een keertje terug in de tijd om ook deze ervaring met jullie te delen.

Een kennismakingsgesprek om nooit te vergeten
Het is 18 augustus 2011 de avond begint als ik een kennismakingsgesprek heb met Steven en Tamara. Gelukkig op tijd van huis uit vertrokken naar Beringen in België. De rit verloopt niet echt voortvarend, want ik kom in noodweer terecht. Een hevige hoosbui met flinke onweerslagen leiden mij uiteindelijk naar het huis van Steven en Tamara. Een beetje doorweekt bel ik aan. Ik word heel gastvrij ontvangen. Gelukkig kreeg ik ook nog een handdoek voor mij af te drogen. Tijdens het gesprek worden we meerdere malen gestoord door mijn autoalarm. Echter het noodweer trekt over. Ondanks alle tegenslag hebben we een goed gesprek en een leuke klik als bruidspaar en fotograaf. 18 augustus is ook een zwarte dag voor België. Op een kleine afstand van het huis van Steven en Tamara vindt het drama op Pukkelpop plaats. Beringen heeft ook enkele slachtoffers die het bruidspaar kenden.

-Donderdag 10 november 2011-
Rond de klok van 13 uur kwam ik bij Tamara aan. Alvast wat plaatjes genomen toen ze net haar trouwjurk aan. Het was wachten op Steven. Een klein kwartiertje later belde Steven aan. Leuk om deze reacties en emoties van zo dichtbij te zien. Een paar standaard foto’s werden genomen rondom de voordeur. In een oude Citroën DS ook wel strijkijzer genoemd reed het aanstaande bruidspaar richting onze shootlocatie. De voorouders van Tamara kweekten bloemen, haar ouders hadden destijds de zaak overgenomen. In de kasten van de kwekerij zijn we aan de slag gegaan. Op de meeste plaatsen werden net Kerststerren gekweekt. Een mooi fleurig geheel wat leuke foto’s heeft opgeleverd. De oudere kasten bij het huis van haar Opa waren niet meer in gebruik. Hier hebben we even kunnen dollen en gekke foto’s maken. Veel gelachen en plezier gehad. Kortom het was een hele gezellige bruidsreportage!

 

Trouwreportage Steven & Tamara -2011-

Trouwreportage Steven & Tamara -2011-

Schepen
De eerste kennismaking met een huwelijksplechtigheid in België. De chauffeur van de Citroën DS (helaas zijn naam kwijt) gaf mij de tip dat hij de koffie in het naast gelegen cafeetje niet zou kunnen opdrinken. Na een fotoreportage van ruim 2 uur kwamen we om 16. uur aan in het gemeentehuis. De schepen zoals een wethouder in België heet, stond ons al op te wachten. De schepen nam het woord en binnen pakweg 10 a 15 minuten stond het hele gezelschap alweer buiten. Dankzij mijn tipgever ben ik snel en voortvarend te werk gegaan. Het schijnt in België altijd snel te verlopen. Jammer dat er weinig aandacht wordt besteed aan een huwelijksplechtigheid. Het zou best persoonlijker mogen.

 

Na afloop werden wij nog uitgenodigd om op de feestlocatie nog een toost uit te brengen op het bruidspaar.

Steven en Tamara, bedankt voor jullie vertrouwen en gastvrijheid. Ik vond het reuze gezellig en leuk om eens een huwelijk in België te mogen mee maken. Ik wens jullie heel veel geluk samen!

Meer foto’s in Portfolio bij Bruidsreportage.